Eserlerini yazım dili farsçadır. Selçuklu Devleti’ni resmî ve edebi dili FARSÇA olması genellikle tüm müelliflerin, eserlerini Farsça yazmalarında etken olmuştur…
Bahaddin Veled- Seyyid Burhaneddîn Velî- Şemsi Tebrîzi- Mevlâna Celaleddîn Rumî- Sadrettin Konevî ve di- ğer seçkin şahsiyetlerin eserleri de Farsçadır.
Elimizde bulunun Maarif, m.1279 yılında Argun b. Aydemür tarafından, sohbetlerin bir özeti olarak yazılmıştır.
Maarif’in yazma nüshaları; Mevlâna müzesi kütüpha- nesinde, iki ayrı eser olarak, İstanbul, Üsküdar, Selimağa kütüphanelerinde ise ayrı muhafaza edilmektedir.
Merhum Prof. Dr. Bediüzzaman Füruzanfer, tüm yaz- ma nüshaları dikkate alarak, 1960 yılında tashih edilmiş, tıpkıbasımla, İran, Tahran üniversitesi matbaasında basıla- rak, esere neredeyse yeniden hayat katmıştır.
Türkçe’ye çevirisi ise, Mevlana’nın 700. vefat yıldönü- mü münasebetiyle 1973 yılında Abdulbaki Gölpınarlı tara- fından yapılmıştır.
İkinci tercüme, Kayseri Reşit Efendi Kütüphanesi so- rumlusu, Sayın Ali Rıza Karabulut tarafından gerçekleşti- rilmiştir. Her iki eserden alıntılar yaparak, MAARİF hakkın- da fikir sahibi olmak ve eserin ferz’inden istifade edilmesi düşünülmüştür…